afirmacija (lat. affirmatio).
1. Potvrđivanje, potvrda; pozitivna tvrdnja. Suprotno: negacija.
2. U filozofiji, pozitivno pripisivanje ili »dosuđivanje« nekoga predikata jednomu subjektu: npr. nebo je plavo. Za pripisivanje ili afirmaciju služi kopula »jest«, koja određuje kvalitetu odn. modalitet suda. Njome se potvrđuje i identitet suda i postojanje predmeta na koji se sud odnosi.
3. Postizanje kakva uspjeha, ugleda, priznanja, položaja; afirmirati se, postići uspjeh, ugled ili priznanje; dokazati svoju sposobnost, vrijednost ili snagu; istaknuti se, iskazati se; učvrstiti se.
