originalnost ili izvornost, neponovljiva vrijednost umjetničkih, znanstvenih, filozofskih i drugih kulturnih djela, ali i sposobnost stvaranja nečega novog uopće. U skladu s tim tumačenjem originalnost se suprotstavlja plagiranju, kopiranju, oponašanju ili slijeđenju umjetničkih konvencija te se ističe moderno načelo inovacije kao vodeće načelo književnoumjetničkog i uopće kulturnog stvaranja. Podrazumijevajući odraz autorske individualnosti, inovacija se može pojaviti bilo u stilu, strukturi ili tematici djela da bi mu podarila kvalitetu jedinstvenosti. Originalnost se izvodi iz romantičarskoga shvaćanja umjetnosti i s jedne se strane vezuje uz koncepciju autonomije književnog stvaranja, a s druge uz koncepciju autonomnoga povijesnog subjekta. Kada su te koncepcije na kojima je počivao pojam originalnosti bile u drugoj polovici XX. st. podvrgnute kritici, odnos je umjetničkog djela prema tradiciji bio postavljen na nove osnove. U postmodernizmu se tako npr. na umjetnički tekst više ne gleda kao na originalni izraz autorske osobnosti, nego se on definira kao odjek prijašnjih tekstova, tj. kao intertekst ili »mozaik citata« (J. Kristeva).
