theta (grčki ϑῆτα, thta; Θ, ϑ ili θ).
1. Osmo slovo grčkog alfabeta, izvedeno od feničkoga tet kao znak za bezvučni aspirirani okluziv th (u kasnijem, bizantskom izgovoru bezvučni interdentalni frikativ ϑ). Kao oznaka broja može označavati glavnu, rednu ili priložnu varijantu broja devet (ϑ′), odn. devet tisuća (ˏϑ).
2. U fizici, znak (θ) za kutnu udaljenost i volumnu elastičnu deformaciju.
