crveni divovi, razvojna faza zvijezda mase 0,5 do 10 Sunčevih masa koju karakterizira velik promjer i relativno niska površinska temperatura (niža od 5000 K). Crvena boja posljedica je niske površinske temperature, a velik sjaj (mogu biti tisuću puta sjajniji od Sunca) posljedica je pak velike površine.
Crveni div nastaje kada zvijezda spektralnoga razreda A, F, G ili K potroši svoje nuklearno gorivo u središtu. Njezina se jezgra sažima i zagrijava, a slojevi, u kojima se vodik i dalje pretvara u helij, šire se otpuhani vrelinom jezgre, zatim se hlade i zvijezda postaje crveni div. U zvijezda veće mase u jezgri se, nakon helijeva bljeska, nuklearnom fuzijom helij pretvara u ugljik, ugljik u silicij (u još većih zvijezda), a samo u najvećih zvijezda u jezgri može nastati željezo. Najpoznatiji su crveni divovi Aldebaran (apsolutne magnitude –0,63), Arktur (apsolutne magnitude –0,3), Gakruks (apsolutne magnitude –0,52), Hamal (apsolutne magnitude 0,47), Mira (apsolutne magnitude –2,6) i dr., a crveni superdivovi Antares (apsolutne magnitude –5,28) i Betelgez (apsolutne magnitude –6,02). Crveni divovi snažnim zvjezdanim vjetrom stvaraju planetarne maglice, a jezgre crvenih divova pretvaraju se u bijele patuljke. Najveći crveni divovi, superdivovi, mogu eksplodirati kao supernove i ostaviti iza sebe neutronske zvijezde ili crne rupe.
